Schaakvereniging Paard d4
't Mag vloeien, ‘t mag ebben’, Die niet waagt zal 't niet hebben.
Op zaterdag 7 januari bonden we traditiegetrouw de strijd aan om de Yge Visser Bokaal, een eerbetoon aan de schaakgrootmeester die met name bij de Groningse tak binnen onze vereniging erg geliefd was vanwege zijn bijzondere schaaklessen.
Inmiddels bevindt deze kweekvijver voor schaaktalent zich in Amsterdam-Oost, bij Grand Café Eighty-Four aan de Oranje Vrijstaatkade om precies te zijn. Voor deze editie gooiden we een visje uit en hengelden veertien deelnemers binnen. Waaronder enkele zwaargewichten - het neusje van de zalm - het allerbeste dat schakend Amsterdam en omstreken te bieden heeft.
Oké, met het ontbreken van Jorden, Nico en Václav stonden enkele van onze beste stuurlui aan wal, maar toch was er sprake van een zeer sterk deelnemersveld. De organisatie sloeg bovendien enkele externen aan de haak. Wat te denken van Laura Ratniece, Lody Kuling, Martan Schlemper en Maxim le Clerq?
Tijdens de voorrondes werd al snel duidelijk dat Joël, Maurice en Xander zich als een vis in het water voelden. Zo glad als een aal plaatste ook Florian, met in zijn kielzog Lody en Walt, zich voor de sterkste zes. Maar wie ’s nachts vist moet overdag zijn netten drogen. Dat gold zeker voor Jeroen, die na een sterk begin kopje onder ging tijdens de vissersronde. De vis werd duur betaald door Maxim en Gijs: zij strandden in het zicht van de haven en kwamen net tekort voor de eerste finalegroep. Ook Laura, Chris/Martan en de David-Max-combinatie misten de boot. Maar genoeg dooie-jopen-geklets; wat gebeurde er in de finalegroepen?
David geraakte al vroeg tussen wal en schip na nederlagen tegen Maxim en Chris. En terwijl Jeroen en Laura hun zinnen leken te hebben gezet op de troostprijs, visten Chris en Gijs achter het net. Er is nu eenmaal altijd een grotere vis en in finalegroep B was dit Maxim, die zijn sterke Paard d4-debuut zo met een prijs bekroonde. De vangst voor Laura na haar nederlaag tegen Jeroen? Een fraai schaakboek dat nog in de boekenkast ontbrak.
Even verderop had Xander al een beuk te pakken voordat hij “Finalegroep A” kon zeggen. Nadat hij zich opvallend eenvoudig naar de sterkste zes had genavigeerd, volgde voor hem, net als voor Florian en Lody, een vlees-noch-vis-klassering. Ondertussen werd die arme Walt van de diepvrieskist naar het fornuis gekegeld: met 0 uit 5 belandde hij als een vis op het droge. “Langzaamaan, dan breekt het lijntje niet”, zal hij gedacht hebben, maar bij de volgende editie zal het toch echt iets sneller moeten.
Met vier uit vijf voor zowel Joël als Maurice moest een onderlinge match de doorslag geven. Een zware dobber voor Joël, want deze Schippers zou hem niet zomaar laten overvaren. Tijdens de eerste beslissingspartij had Maurice al vlug beet en ondanks dat Joël na het wisselen van de kleuren nog wat tegenspartelde moest hij zich wederom gewonnen geven.
Zo kwam er een einde aan een zeer geslaagde tweede editie van dit jaarlijkse evenement. Mooi ook om te zien hoe enkele beginnende schakers aan de andere kant van de kroeg de eerste symptomen van Paard d-Fever vertoonden. Met Corné aan het roer en Eighty-Four als thuishaven kijken we alvast met veel plezier uit naar de volgende editie.